Σιλάνς σιλβουπλέ Μαρινέλλας Βλαχάκη
'Η μαμά μου, άμα φεύγανε όλοι, έπαιρνε το λουλουδένιο φουστάνι που κρεμότανε πίσω από την πόρτα, το φορούσε, καθόμαστε οι δυο μας στο κρεβάτι και παίζαμε με τα μεγάλα τριαντάφυλλα.
Η μαμά ύστερα σηκωνότανε, γύριζε γύρω - γύρω και γέμιζε ο τόπος λουλούδια!
Πολλά χρωματιστά λουλούδια και γελούσε η μαμά κι ήτανε χαρούμενη. Μετά εγώ κοιμόμουνα πάνω στο φουστάνι της μαμάς το λουλουδένιο'.
Το λουλουδένιο φουστάνι, σελίδα 19 'Σιλάνς σιλβουπλέ'.
Νέα έκδοση - Μετρονόμος 2011
Πρώτη έκδοση - Κέδρος 2006
(Παρουσίαση από τη γράφουσα Ν. Ορίζοντες, Τετάρτη 24 Ιανουαρίου 2007, σελίδα 10).
...Οι εκατό τόσες μικρές ιστορίες της Μαρινέλλας, που συντελούνται στην ταραγμένη ακόμη δεκαετία του ?60 κι ένα μικρό κοριτσάκι ορά και καθορά τα τεκτενόμενα, που το παρασύρουν και το χαράσσουν, είναι έκδηλες, μιας κοινωνικής 'ΠΟΙΗΣΗΣ', κυριολεκτικά και μεταφορικά.
Οι ιστορίες αυτές είναι ενδεικτικές και μάρτυρες αψευδείς της εποχής και των ιδιαίτερων προσωπικών προβλημάτων της συγκεκριμένης οικογένειας.
Ο καμβάς είναι ο καιρός, τα σκοτεινά, ασταθή, ρευστά χρόνια, τα αδικημένα χρόνια...
Η προσωπική γραφή της Μαρινέλλας, αφήγηση τρυφερή, αγιασμένη, ρέει γλαφυρά, σαν ζεστό κύμα... Εχει ένα δωρικό γνώρισμα, ρεαλιστικά ποιητικό... Ξεχειλίζει σε λόγο λιτό απολύτως αφτιασίδωτο, που αφήνει τον αναγνώστη να πάει τη σκέψη του παραπέρα..., στους συγκλονιστικούς συνειρμούς.
Η γλυκύτατη παιδική απλότητα του αθώου λόγου αποτυπώνει το πικρό, το θλιβερό, το άδικο, το πένθιμο, το έλλειμμα αγωγής ακόμη, δίχως παράπονο κρίση ή κατηγορία· όμως, η γνωστική και συναισθηματική πληροφορία λειτουργεί γονιμοποιητικά, καταγγελτικά και ηθικά. Στοχασμός και αφαιρετικότητα παιδικά, που δεν γνωρίζουν -ίσως- την τόσο ενδιαφέρουσα ουσία των λεγομένων για όσους πληροφορούνται.
Μια αφήγηση κειμηλιακή, να το πω έτσι, αυτές οι μνήμες του παιδιού που τις κράτησε στις κρυμμένες σε βράχο γραφές, αλλά και στην ψυχή του και μας τις παραχωρεί σήμερα φιλτραρισμένες με την ωριμότητα του γυναικείου λογισμού.
Της ενήλικης γυναίκας, ως δώρο προσωπικής υπαρξιακής περιπέτειας, αλλά και ιστορικό ντοκουμέντο, για τα πάθη ευρισκόμενα δυστυχώς, σε άνθιση, στην ορεινή ενδοχώρα του Νομού. Η ειλικρίνεια λοιπόν και ο αυθορμητισμός ενός μικρού κοριτσιού, υπηρετούν και την ιστορικότητα αυτών των χρόνων, δίχως αμφισβήτηση καμιά, προσφορά στη μνήμη και στη συνείδηση των αναγνωστών μας.
Το 'Σιλάνς σιλβουπλέ' τιμήθηκε με την επιλογή του Θοδωρή Παπαδουλάκη, του σκηνοθέτη (ΜΑΣ) να γυριστεί ταινία, αξιοποιώντας σημαντικό μέρος του.
Το 'Σιλάνς σιλβουπλέ', θα παρουσιάσει και η γράφουσα με επιθυμία της δημιουργού και είναι για μένα ιδιαίτερη τιμή και χαρά.
Στην Κίσαμο μετά το Πάσχα, η πολύπλευρη και πολυτάλαντη καλλιτεχνική οντότητα της Μαρινέλλας θα κάνει την ευρύτερη γνωριμία της με το κοινό μας.
Όλα ωραία, με την αγάπη μας.
'Η ποίηση αποβραδίς χτυπούσε πόρτες και παράθυρα.
Το πρωί, κάτω απ’ την πόρτα, στην αυλή και ως το δρόμο, χαρτιά με στίχους, τσαλακωμένα...
Τι κι αν δεν άνοιξα την πόρτα, τι κι αν άλλαξα πλευρό'.
(Μαρινέλλα Βλαχάκη - Τα πολύτιμα)
Η Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης, έπεται σε μια δυο μέρες...
Επί τούτου, το ένθετο, λοιπόν, με στίχους της δημιουργού στην οποία αφιερώνονται οι 'Αφορμές'.
ΑΦΟΡΜΕΣ
Γράφει η ΦΩΤΕΙΝΗ ΣΕΓΡΕΔΑΚΗ
'Η μαμά μου, άμα φεύγανε όλοι, έπαιρνε το λουλουδένιο φουστάνι που κρεμότανε πίσω από την πόρτα, το φορούσε, καθόμαστε οι δυο μας στο κρεβάτι και παίζαμε με τα μεγάλα τριαντάφυλλα.
Η μαμά ύστερα σηκωνότανε, γύριζε γύρω - γύρω και γέμιζε ο τόπος λουλούδια!
Πολλά χρωματιστά λουλούδια και γελούσε η μαμά κι ήτανε χαρούμενη. Μετά εγώ κοιμόμουνα πάνω στο φουστάνι της μαμάς το λουλουδένιο'.
Το λουλουδένιο φουστάνι, σελίδα 19 'Σιλάνς σιλβουπλέ'.
Νέα έκδοση - Μετρονόμος 2011
Πρώτη έκδοση - Κέδρος 2006
(Παρουσίαση από τη γράφουσα Ν. Ορίζοντες, Τετάρτη 24 Ιανουαρίου 2007, σελίδα 10).
...Οι εκατό τόσες μικρές ιστορίες της Μαρινέλλας, που συντελούνται στην ταραγμένη ακόμη δεκαετία του ?60 κι ένα μικρό κοριτσάκι ορά και καθορά τα τεκτενόμενα, που το παρασύρουν και το χαράσσουν, είναι έκδηλες, μιας κοινωνικής 'ΠΟΙΗΣΗΣ', κυριολεκτικά και μεταφορικά.
Οι ιστορίες αυτές είναι ενδεικτικές και μάρτυρες αψευδείς της εποχής και των ιδιαίτερων προσωπικών προβλημάτων της συγκεκριμένης οικογένειας.
Ο καμβάς είναι ο καιρός, τα σκοτεινά, ασταθή, ρευστά χρόνια, τα αδικημένα χρόνια...
Η προσωπική γραφή της Μαρινέλλας, αφήγηση τρυφερή, αγιασμένη, ρέει γλαφυρά, σαν ζεστό κύμα... Εχει ένα δωρικό γνώρισμα, ρεαλιστικά ποιητικό... Ξεχειλίζει σε λόγο λιτό απολύτως αφτιασίδωτο, που αφήνει τον αναγνώστη να πάει τη σκέψη του παραπέρα..., στους συγκλονιστικούς συνειρμούς.
Η γλυκύτατη παιδική απλότητα του αθώου λόγου αποτυπώνει το πικρό, το θλιβερό, το άδικο, το πένθιμο, το έλλειμμα αγωγής ακόμη, δίχως παράπονο κρίση ή κατηγορία· όμως, η γνωστική και συναισθηματική πληροφορία λειτουργεί γονιμοποιητικά, καταγγελτικά και ηθικά. Στοχασμός και αφαιρετικότητα παιδικά, που δεν γνωρίζουν -ίσως- την τόσο ενδιαφέρουσα ουσία των λεγομένων για όσους πληροφορούνται.
Μια αφήγηση κειμηλιακή, να το πω έτσι, αυτές οι μνήμες του παιδιού που τις κράτησε στις κρυμμένες σε βράχο γραφές, αλλά και στην ψυχή του και μας τις παραχωρεί σήμερα φιλτραρισμένες με την ωριμότητα του γυναικείου λογισμού.
Της ενήλικης γυναίκας, ως δώρο προσωπικής υπαρξιακής περιπέτειας, αλλά και ιστορικό ντοκουμέντο, για τα πάθη ευρισκόμενα δυστυχώς, σε άνθιση, στην ορεινή ενδοχώρα του Νομού. Η ειλικρίνεια λοιπόν και ο αυθορμητισμός ενός μικρού κοριτσιού, υπηρετούν και την ιστορικότητα αυτών των χρόνων, δίχως αμφισβήτηση καμιά, προσφορά στη μνήμη και στη συνείδηση των αναγνωστών μας.
Το 'Σιλάνς σιλβουπλέ' τιμήθηκε με την επιλογή του Θοδωρή Παπαδουλάκη, του σκηνοθέτη (ΜΑΣ) να γυριστεί ταινία, αξιοποιώντας σημαντικό μέρος του.
Το 'Σιλάνς σιλβουπλέ', θα παρουσιάσει και η γράφουσα με επιθυμία της δημιουργού και είναι για μένα ιδιαίτερη τιμή και χαρά.
Στην Κίσαμο μετά το Πάσχα, η πολύπλευρη και πολυτάλαντη καλλιτεχνική οντότητα της Μαρινέλλας θα κάνει την ευρύτερη γνωριμία της με το κοινό μας.
Όλα ωραία, με την αγάπη μας.
'Η ποίηση αποβραδίς χτυπούσε πόρτες και παράθυρα.
Το πρωί, κάτω απ’ την πόρτα, στην αυλή και ως το δρόμο, χαρτιά με στίχους, τσαλακωμένα...
Τι κι αν δεν άνοιξα την πόρτα, τι κι αν άλλαξα πλευρό'.
(Μαρινέλλα Βλαχάκη - Τα πολύτιμα)
Η Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης, έπεται σε μια δυο μέρες...
Επί τούτου, το ένθετο, λοιπόν, με στίχους της δημιουργού στην οποία αφιερώνονται οι 'Αφορμές'.